ഇന്നലെ വിടര്‍ന്ന
നിശാഗന്ധിതന്റെ
ഓര്‍മ്മയില്‍ ഞാനുറങ്ങുന്നു..
ഇന്നു ഞാന്‍ തീര്‍ത്തൊരു
മാലതന്‍ തുമ്പില്‍,
കനവിന്റെ ഗന്ധം പടര്‍ന്നു;
നിശാഗന്ധിതന്‍ ഗന്ധം നിറഞ്ഞു..
രാവൊരു പാല്‍ക്കടല്‍
പാരില്‍ ചൊരിഞ്ഞു
പാലാഴി പൂക്കളായി
പാതി വിടര്‍ന്നു
പൂമണം കാറ്റില്‍ പടര്‍ന്നു;
നിശാഗന്ധിതന്‍ ഗന്ധം നിറഞ്ഞു..
പൂങ്കാറ്റു വാടിയില്‍
പൂമഴ തീര്‍ത്തു,
പൂമ്പൊടി പൂവെന്റെ
ചുണ്ടില്‍ പകര്‍ന്നു,
ഞാനൊരു പൂമ്പാറ്റയായ്; സ്നേഹ-
പ്പൂന്തേന്‍ നുകരുകയായ്..
മാരിയില്‍ പൂവുകള്‍
ഏറെക്കൊഴിഞ്ഞു,
ആ നിശാഗന്ധിയും
മണ്ണിലലിഞ്ഞു,
എങ്കിലും ഞാന്‍ കാത്തിരുന്നു;
നിശാഗന്ധിതന്‍ പൂ കാത്തിരുന്നു..
ഇന്നലെ വിടര്‍ന്ന
നിശാഗന്ധി തന്റെ
ഓര്‍മ്മയില്‍ ഞാനുറങ്ങുന്നു,
ഓര്‍മ്മയില്‍ ഞാനുറങ്ങുന്നു...
-- ലാല്‍ കൃഷ്ണ
I'm not well versed in Malayalam literature and hence forgive me for not seeing the hidden beauty in your words. But I do admire your effort and want to tell you to keep it up. Don't stop writing. :)
ReplyDeleteMaybe you should try to read other Malayalam literature blogs and get in touch with them. :)
Warm wishes...
നന്ദി ഹാരിസ് ഇക്ക :-)
DeleteNice lines Elkey :)
ReplyDeleteKeep writing :)
Da,
Deleteninak aa akshara praasam ishamayo ? :) :) :-D
nice..........
ReplyDeleteഇനിയുമൊരുപാടു നിശാഗന്ധികള്‍ വിടരട്ടെ..........:-)
ആതിരേ,
DeleteI wrote this poem by thinking that 'Nishagandhi'- the flower,is my lover and the how I felt and enjoyed those days of my love. Read the poem again keeping this thing in Your mind. Appol Iniyum orupad nishagandhikal vidarnnaal enganeya.......!:-D :-P :) ;-)